نوکری و خدمت در دستگاه ابا عبدالله الحسین کاری است والا و عرفانی و یک توفیق الهی و افتخاریست بس عظیم. که توفیق این عمل والا نصیب و روزی هرکسی نخواهد شد و این نعمتی است از جانب باریتعالی که شکر آن بر هر عاشق وارسته واجب است.
حدیثی از امام صادق(ع) دلیلی است بر این ادعا (( آنگاه که خدا بخواهد به کسی خیری رساند عشق به حسین(ع) و زیارت او را در دل وی به جنبش درمیآورد. ولی آنگاه که بخواهد به کسی شر برساند بغض به حسین(ع) و بغض به زیارت حسین(ع) در دل او به حسرت درمیآورد.
اما باید توجه داشت که شرط اساسی و لازمهی خدمتگزاری در آستان مقدس حسینبنعلی(ع) اخلاص در عمل است باید واقعاً برای رضای خدا کار انجام داد. ((عمل)) بحر موّاج و اقیانوس خطرناکی است که عدم خلوص، خیلیها را در آن غرق کرده و از بین برده است.
آنچه حائز اهمیّت است کیفیّت در عمل و عدم توجه به کمیّت است. غلبه بر نفس و خلوص نیّت و پرهیز از ریا و لجاجتهای جاهلانه و رقابتهای ناسالم به عمل ارزش میدهد. بوسیله خلوص نیت میتوان ارزش عمل کم و کوچک را بالا برد. در حدیثی از رسول مکرم اسلام آمده است:
((عمل را از برای خداوند خالص کن تا اندک آن تو را کفایت کند))
طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی
صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست
پس اخلاص در آستان مقدس ابا عبداللهالحسین(ع) نکتهای است مهم که امروزه از عزاداریها و مراسمات ما رخت بر بسته است. و منیّتها و غرورهای جاهلانه بعضی از اشخاص باعث کمرنگی این فضیلت اخلاقی شده است اگر نگاهی گذرا به تاریخ عزاداری عاشورا داشته باشیم اخلاص و یکرنگی عزاداران قدیم کاملاً محسوس است و با گفتن یک یاحسین کلی مشکلات و درد و رنجهای عزاداران مرتفع میشد. والّا امروز چرا اینطور نیست؟
امروزه به علت عدم معرفت و شناخت اهداف عاشورا و در دست گرفتن مدیریت و برنامهریزی و اجرای عزاداری توسط بعضی از افراد که صلاحیت چنین کاری ندارند و اصلاً توان مدیریتی ندارند عزاداران را به جهتهایی سوق میدهند که واقعاً از اهداف عاشورا به دور است. افرادی که اصلاً اخلاص در نیت و عمل آنها رنگ و بویی ندارد. و سرهیأتبودن و عضو هیأت امناء بودن را در محله نوعی قدرت و پایگاه اجتماعی میدانند و از این سمت نوکری در محاورات اجتماعی خود هزاران سوءاستفاده انجام میدهند.
تأثیر عملکرد اعضای هیأت امناء در رفتار دیگر اعضای هیأت بر هیچکس پوشیده نیست و اگر مسئول یا مدیر هیأت فردی مخلص و مبرّا از هر سوء نیت باشد مطمئناً آثار آن را نیز میتوان از سبک و سیاق و عملکرد اعضای آن هیأت به روشنی مشاهدهکرد و اگر مسئول هیأت فردی ریاکار و حیلهگر باشد آثار آن در نحوه عزاداری عزاداران آن هیأت به روشنی پیداست.
براستی چنین افرادی که گاهاً به تحریک جوانان عزادار میپردازند و منشاء اختلاف و درگیری میشوند در پیشگاه خداوند مسئول خواهند بود. زیرا مسئولیت رهبری یک مجموعه چند صد نفری و هدایت آنها مسئولیتی بسیار سنگین است که مسئولین هیأتها باید به این نکته توجه خاصی داشته باشند و از طرفی اعضای هر هیأت نیز باید هوشیاری لازم را در تمام زمینهها به خرج دهند که هیأت از اهداف الهی و معنوی عاشورا منحرف نشود. در این میان وظیفه سازمان تبلیغات و دستگاههای دولتی مربوطه نیز در این امر خطیر سنگین است.
باید تدبیری اندیشه شود و در انتخاب مسئولین هیأتها شرایطی قید شود تا افراد متعهد و صالح و مخلص مدیریت هیأتها را بدست گیرند و با تأثیر بسزای خود هیأتها را به سوی اهداف عاشورا که در رأس همه آنها نماز است سوق دهند.
