در سالهای اخیر شاهد افزایش شبکه های ماهواره ای با برنامه های جدید هستیم. برنامه هایی که با هزینه های بسیار بالا برای مخاطبان فارسی زبان تهیه می شود. حال سوال اصلی این است که با توجه به هزینه های بالای برنامه سازی، هدف اصلی از تهیه این محصولات چیست؟ با به وجود آمدن فضای رسانه ای بین المللی راه نفوذ برای فرهنگ های بیگانه در سایر کشورها فراهم آمده است، لیکن در کشور جمهوری اسلامی با توجه به فضای فرهنگی، مذهبی و پایداری خانواده ها به مسائل اخلاقی، استفاده از این شبکه ها در اغلب خانواده ها رایج نبود. اما درسالهای اخیر با توجه به تغییر شگرد تهاجم فرهنگی در تهیه برنامه هایی به ظاهر فرهنگی و سرگرم کننده، شاهد استفاده بیشتری از این محصولات بودیم. در واقع برنامه ریزان شبکه های ماهواره ای با مطالعه ی فرهنگ بومی – مذهبی در ایران، هدف اصلی خود را که همان ایجاد تزلزل در اعتقادات و بنیانهای خانوادگی است را در پشت پرده برنامه هایی به ظاهر عاری از مسائل منافی مذهب دنبال می کنند. خانواده هادر نگاه اول با تماشای این برنامه ها، چون هیچ اختلاطی از جنس مخالف را مشاهده نمی کنند آن را مناسب فضای خانوادگی یافته و به استفاده از آن می پردازند، اما آنچه که در پشت پرده اکثر این برنامه ها می گذرد تشویق به خیانت و بی بند و باری است. نگاهی که به آرامی در فکر و ذهن جای می گیرد و به مرور زمان به فرهنگ روز تبدیل خواهد شد. در هنگام تماشای هر محصول فرهنگی چنانچه صحنه هایی از ابتذال در آن یا فت شود، به طور ناخودآگاه جامعه مذهبی در برابر آن جبهه گیری خواهد کرد، اما چنانچه مسائل متزلزل کننده خانواده در لفافه و به دور از صحنه های غیر اخلاقی و به صورت داستان گونه باشد، پی بردن به این مطلب کمی سخت تر خواهد بود .این روش، شیوه جدید رواج فرهنگ غرب در اکثر شبکه های فارسی زبان است. برنامه هایی که در نگاه اول به دور از هر صحنه غیر خانوادگی بوده ولی در مضمون همه دارای یک محتوا و آن، زیر پا گذاشتن اخلاقیات است. محتوای اکثر این داستانها، خیانت، بی بند وباری، روابط آزاد و خارج از خانواده و مهمتر از همه ایجاد نوعی احساس رضایت نسبت به خیانت به علت یکسری مشکلات درون خانوادگی است. تمامی خانواده ها ممکن است دارای برخی مشکلات درونی باشند که این برنامه ها سعی دارند اکثر این مشکلات را بهانه قرار داده تا روابط خارج از خانواده را با آن توجیه نمایند. داستان سازی هایی که درهنگام پخش، مخاطب را نیز به فکر وادار کرده و با تحریک هیجانات، نوعی احساس همزاد پنداری در او ایجاد کند . همراهی و حق دهی برای شخصیت های اصلی در این داستانها برای مخاطب از اهداف اصلی است. از مهمترین این سرمایه گذاریها در شرکت نیوز کور پوریشن متعلق به یک سرمایه دار صهیونیستی به نام روبرت مورداک انجام می شود این شخص در طرح و برنامه خود در فضای رسانه ای یکی از مهمترین روش های مبارزه با جمهوری اسلامی را، تلاش برای از بین بردن بنیان خانواده و تغییر در فرهنگ عمومی جامعه در بستر داستانهای طولانی و مهیج عنوان کرده است. او صاحب امتیاز یکی از معروفترین شبکه های ماهواره ای به نام فارسی وان است که تلاش دارد دربرنامه های خود به عادی سازی روابط بیرون از منزل برای زوجین بپردازد. پس از راه انداز ی این شبکه، اربابان رسانه با مشاهده عملکرد این نوع مبارزه و استقبال تماشاگران (چون در نگاه اول این برنامه ها داستانی و بدون صحنه های مبتذل هستند) سعی در بالا بردن تعداد این نوع شبکه ها را ایجاد کردند. پی ام سی فامیلی، جم کلاسیک، من و تو و … از سری این شبکه ها هستند. این مقاله قصد دارد تا با بیدار ساختن افکار عمومی، نسبت به خطر عادی سازی آنچه محتوای این برنامه ها هست هشدار دهد. درتمامی این برنامه ها سعی در ایجاد یک مثلث عاطفی بوده که بین زوجین تشکیل شود. مثلثی که عشق در آن سرگردان و بهانه قرار می گیرد تا هوای نفس ارضاء شود. در اغلب این برنامه ها خیانت آنچنان به صورت هنر مندانه در قالب داستان اتفاق می افتد که بیننده نیز با آن همدردی می کند. مثلث عاطفی برای خانوادها که انتخاب خود برای زندگی مشترک را انجام داده اند یک خیانت آشکار است و هر عقل سلیمی آن را رد می کند. اما بوجود آوردن یک سری مسائل برای ایجادسریال در قالب داستان، شیوه ای است که در لابه لای آن مسأله اصلی که همان خیانت است پوشیده می شود. در واقع خانواده ها یا باهم تفاهم دارند و به خوبی به زندگی با دشواریهای خاص خود ادامه می دهند و یا بنا به دلایلی ادامه زندگی ممکن نیست و با درد و ناراحتی از هم جدا می شوند اما وجود یک عشق فاسد در زندگی به دلیل یک سری مشکلات، مسأله ای هست که در فرهنگ ایرانی اسلامی پذیرفته شده نیست. بحث فرهنگ سازی جدید، این مسئله است که وجود یک شریک عاطفی در بیرون از خانواده را به رسمیت بشناسد. باید توجه داشت در هزاران کیلومتر دورتر از مرزهای کشور ، سالانه میلیاردها دلار برای تغییر در فرهنگ عمومی ایران هزینه می شود تا خانواده دیگر معنا نداشته باشد. هنگامی که خانواده ها به صورت دسته جمعی و با این تفکر که این محصولات مناسب فضای خانوادگی است به تماشای آن بنشینند به طور ناخود اگاه و به مرور زمان، رنگ و بوی آن فرهنگ در میان آنها رواج پیدا خواهد کرد، یعنی چطور ممکن است که شما در طول سال در اوقات فراغت از برنامه هایی استفاده کنید که به نوعی موضوع تمامی آنها خیانت است و شما نیز به خاطر جذابیت های داستانی از آن لذت ببرید، ولی نشانه های آن در فرهنگ شما و خانواده شمامتجلی نشود .از این رو اغلب این سریالها به صورت زیر پوستی ودر لفافه مجوز خیانت را برای زنان و مردان متاهل که در زندگی زناشویی خود دچار مشکلات عاطفی هستند و یا به نوعی در ارتباطات اجتماعی با مردان و زنان دیگر در تعامل نزدیک قرار دارند را صادر می کند.این در حالی است که بیننده از سرتاسر این برنامه با موضوع خیانت لذت می برد . مسأله دیگری که باید به آن توجه داشت، استفاده گاه گاه این رسانه ها از سریالها ی کره ای است. این سریالها مانند یک ابزار در این شبکه ها استفاده می شود. سریالهای کره ای چون به فضای فرهنگی و اجتماعی کشور ما نزدیکترند، برای نفوذ بیشتر اهداف اصلی در این رسانه ها به عنوان نوعی روانساز استفاده میشوند. قسمت اصلی این برنامه ها شامل سریالهای کلمبیایی و امریکایی درام است که هدف اصلی در آنها ترغیب به داشتن روابط متهورانه و تنوع جنسی، متقاعد کردن زنان به رسیدگی بیشتر به تن و ظاهر خود برای جلب توجه مردان، برجسته کردن جذابیت لذت بیشتر از جنس مخالف، زیر سوال بردن ازدواج و ایجاد تردید درباره اهمیت و ارزش آن و مهم تر ازهمه ایجاد تردید و شبهه مکرر درباره دیدگاه افرادی است که به بی بند وباری روی نیاورده اند و یا به زندگی مشترک خود پایبند بوده اند و ا زبین بردن ارزشهایی مانند عفت و وفاداری با طرح این سوال که پس شما از زندگی خود چه لذتی می برید؟
در پایان امید است در آینده بتوانیم تلاشهای بیشتری برای رسوا سازی ناتوی نرم فرهنگی جدید داشته باشیم و پرده از برنامه سازی های به ظاهر سرگرم کننده ای که تماما با موضوع ترویج خیانت و از بین بردن زشتی انجام آن و مثلث عاطفی ساخته می شوند برداریم.
