یکی از مهمترین اعضای بدن انسان تارهای صوتی و قسمتهای مربوط به گفتار است. متأسفانه مردم و حتی کسانی که از صدای خود به طور حرفه‌ای استفاده می‌کنند، از قبیل خوانندگان، مداحان، معلمان، سخنرانان و… نیز به مراقبت از این عضو توجه خاصی نمی‌کنند. در این قسمت سعی داریم مسایلی که مربوط به صدا و تارهای صوتی، پرورش صوت و خطرات و مشکلات این عضو است را بررسی کنیم. در انسان 2 عدد تار صوتی درست پشت برجستگی‌های روی گلو که به اصطلاح سیب آدم گفته می‌شود وجود دارد و کار تولید صدا را بر عهده دارد. هوایی که از ششها خارج می‌شود با لرزاندن این تارها صدای بسیار ضعیفی تولید می‌کند که این صدای ضعیف بعد از تولید، در فضای دهان و حفره های خالی موجود در گونه‌ها و پیشانی (سینوسها) و همچنین با استفاده از دماغ و جمجمه تقویت می‌شود و ما می‌توانیم صدای یکدیگر را بشنویم بنابراین تمامی اعضایی که نام بردیم در تولید یک صدای بلند و با کیفیت نقش دارند و لازم است که از همه آنها و بخصوص تارهای صوتی و دهان به طور کامل مراقبت به عمل آید. مسایلی از جمله مراقبت از تارهای صوتی و دندان، دوری از مواردی که انسان را دچار سرماخوردگی می‌کند، توجه به مواد غذایی که مصرف می‌کنیم و استفاده درست و بجا و به اندازه از صدا باعث می‌شود که بتوانیم همیشه از صدایمان بهره لازم را ببریم. یکی از مهمترین قسمتهای اصلی در تکلّم و آواز خواندن یا مداحی خود تارهای صوتی هستند که بایستی به بهترین شکل از این عضو حساس مراقبت شود. داد زدن بیش از حد، باعث لرزش شدید تارها شده و آنها را خسته می‌کند و در بعضی از موارد حتی پارگی تارهای صوتی با داد زدن زیاد امکان پذیر است. استفاده بیش از حد از صدا مثلاً خواندنهای طولانی مدت نیز ممکن است باعث ندول صوتی (دانه هایی در تارهای صوتی) شود. بنابراین مداحان و خوانندگانی که چند شب و روز متوالی و با صدای بلند (بیش از استاندارد صدای خودشان) می‌خوانند غالباً با این مشکل مواجه می‌شوند. در ضمن مواردی از قبیل قهقهه، تقلید صدا، سر و صدا و عصبانیت، بلند کردن اشیاء سنگین و هل دادن اشیاء پر حرفی و تند حرف زدن، مصرف سیگار و مواد مخدر و هوای آلوده، دود و حتی عطر و ادکلن برای صدا مناسب نیستند.
ادامه دارد…
!علی بمان دهقانی فیروزآبادی
