بحث کردن به هر شکل و فرمی که باشد ارزش و اعتبار شخصیتی شما را میکاهد. بحث و جدل، هیچ وقت نتیجه نمیدهد. روبه جلو نمیرود. هنگام بحث، شما منتظرید صحبت مخاطبتان تمام شود تا شما شروع کنید. او هم همینطور، منتظر است. در بحث، هیچکس، شنونده خوبی نیست؛ هر دو طرف نسبت به هم بیتوجهاند. هریک از دو طرف، تنها به این توجه دارند که حقانیت خود را ثابت کند. در بحث، به ارزشهای فکری و باورهای شخصی، بیتوجهی میشود؛ هرکس میخواهد دیگری را بکوبد و اگر یکی به اندازه کافی نتواند این کار را بکند، آنچه را که به موضوع مربوط نیست؛ میکوبد تا دلش خنک شود ! در بحث، حتی خصوصیات مثبت دشمن !(طرف مقابل) زیر سؤال برده میشود و ارزشهای فکری او مورد تمسخر قرار میگیرد. بحث، همیشه خشونت و تنفر را به دنبال دارد نه پیشرفت و اصلاح را. مطمئن باشید در هر بحثی، چه بکوبید؛ چه کوبیده شوید بازندهاید. حتی اگر یقین دارید که حق با شماست از بحث کردن اجتناب کنید. یک ذهنیت مثبت، هیچوقت، بحث کردن را پیشه خود نمیکند. این هم یکی دیگر از مواردی است که در اصل نگهداری باید رعایت کنید. ابتدا خود را آرام کنید، بعد صحبت کنید، مشورت کنید، هماهنگ کنید، به موارد تفاهم فکر کنید و بر اساس این موارد تفاهم، موارد تفاوت و مشکلات را حل کنید. اگر در وضعیتی هستید که آرامسازی خودتان به طول انجامد، دست کم تا آن زمان سکوت کنید. این، روش کسانی است که اعتماد به نفس دارند و به خود و دیگران عشق میورزند. بحث کردن یک رفتار خودشکنانه است. سرکوبی اعتماد به نفس به دست خود و به یکی از بدترین شکلهای ممکن.
بحث نکنید!!!
