| گفتم به حسین از غم تو جان به لب آمد . | گفتا ز غمم جمله عالم همه چون تو . |
| گفتم که زدم بیرق عشقت به سر بام . | گفتا که زده بیرق ماتم همه چون تو . |
| گفتم که سیه پوش شدم من ز عزایت . | گفتا که سیه بر تن خاتم همه چون تو . |
| گفتم زلب خشک تو چون نای بنالم . | گفتا ملک از نای دمادم همه چون تو . |
| گفتم چو گدا بر سر راه تو نشستم . | گفتا که دو صد سلسله حاتم همه چون تو . |
| گفتم که هوای لب ساقی تو دارم . | گقتا که فرات و بیم علقمه هم چون تو . |
| گفتم که به مسلم بکن از مهر نگاهی . | گفتا بنوازم ز نگاهم همه چون تو . |
| گفتم به قیامت ز که جويیم پناهی . | گفتا که بیارم به پناهم همه چون تو . |
| گفتم به لب جن و ملک ذکر حسین است . | گفتا به لب عالم و آدم همه چون تو . |
?سيد ابوالفضل دهقاني
