از دل خونين ياران ياد كن آسمان اي آسمان فرياد كن از شقايق با دوچشم تر بگو از حضور سبز نيلوفر بگو آن نگاه خيره بر سرهاي پاك از نگاه خسته ي آن روز خاك قتل عام عشق در روزدهم از طلوع عشق در روز نهم از ابوالفضل جوان با من بگو از وفا اي آسمان با من بگو پاسخ پروانه را با آب ده آسمان ، كربُبَلا را تاب ده خستگي را از لب بلبل بگير تشنگي را از دهان گل بگير از دل غمديده ي زينب بگو از زلال آبي آن شب بگو نُوگلان زاده‌ي ام‌البنين از كبوترهاي بي‌سر در زمين مردن در راه حق با دست پُر از قياس حق و باطل نزد حّر يك نظر بر قامت عباس كن غربت احساس را احساس كن حال و روز مشك آبش را ببين دست هاي بي جوابش را ببين از صداي ناله ي باران بگو آسمان از گريه ي باران بگو
و آسمان خون گريه كن هر روز و شام تا كه خون جاري شود از تو مدام
امير حسين ميرزاپور
از نسل ستارها خوب ِ همه ي هزاره هايي عباس سرشارتر از اشاره هايي عباس از طايفه ي ستاره هايي عباس زيبا بودي، ماه صدايت كردند اصالت خورشيد آبّي تمام زردهايي عباس خورشيد تمام سردهايي عباس داروي تمام دردهايي عباس بگذار اصالت تو را فاش كنم […]
