آخر ای مردم ما هم عتباتی داریمکربلایی داریم ، آب فراتی داریمما پر از بوی خوش سیب ، پر از چاووشیموز چمن های مجاور نفحاتی داریمداغ هفتاد و دو گل ، تشنگی از ماست اگردست و رو در تپش رشته قناتی داریمآن سبک بار ترانیم که بر محمل موجساحل امنی […]

آهسته قدم می زد و …با زمزمه می رفتآهسته قدم می زد و …در همهمه می رفتگُل کرده در اقلیم همین خاک دقیقنهفتاد و یکی لاله و …مثل همه می رفتچشمی نگران را به گره بسته دخیلشوقتی که تمام حرم از علقمه می رفتمی رفت که مهتاب به داغش بنشیندخورشید […]

از اوج آسمان غزلی نو به ما رسیدفصلی پر از قنوت ، پر از ربنا رسیدجبریل بود آنکه به عالم نوید دادکشتی نشستگان جهان نا خدا رسیدپیغمبری که با فقرا بر زمین نشستمعراج رفت و تا ملکوت سما رسیددنیا میان جهل « مرکب » اسیر بودیکباره عشق والقلم از ناکجا […]

آسمان روی دو دستش پسری ماه می آورد که ناگاهباغبان یوسف خود را به سر چاه می آورد که ناگاهشاعری قافیه را بی خیر از راه می آورد که ناگاهقاصدک هم خبر از غصه ی جانکاه می آورد که ناگاههر دو در تیررس لانه صیاد نشستند و چنین شدتا که […]

در معرکه جنگی ندارد با شما اواســــب وسپاهی هم ندارد بی گنا(ه) اولب تشنه بود و گریه هایش را فرو دادبا تیـــر زهرآلودتان شد بی صدا اولعنت به آن سنگی که جای قــلب داریدکشتید هفتاد ودو تن, دیـــگر چرا او؟آن طفل شش ماهه مگر شمشیر برداشتآخر کجا کینه, کجا جنگ […]

آسمان پیش آب زانو زد، عکس مهتاب توی آب افتادنور مطلق هبوط کرد انگار،کفر مطلق در اضطراب افتادبغض راه گلوی او را بست، شرمسار از نگاه او شد رودتوی آغوش تشنه ی دریا چند قطره گلاب ناب افتادآب برداشت عکس خود را دید،غرق در اشتیاق لبخندشربنا آتنا رضای حسین(ع)…آن طرف […]

و ظهر روز دهم بود و بی محابا شمردوید خنده کنان از میان صحرا شمرگذشت از همه ی … نه دقیق هفتاد ویکی فرشته که تنها کنار دریا شمربه قول محتشم از آب هم مضایقه کردبه همت همه کوفیان در آنجا شمرسکوت مبهم دشت و صدای مویه و آهو یک […]