به سرامام حسين(ع) تازيانه زدند
هلال بن معاويه مي‌گويد: مردي را ديدم كه سر مقدس حسين بن علي را به همراه داشت و حمل مي‌نمود. آن سربريده به سخن آمد و آن مرد را مخاطب قرار داد و فرمود: بين سر و بدن من جدايي انداختي، خدا بين گوشت تو جدايي بيندازد و تو را آيتي قرار دهد براي مردم.
آن مرد تازيانه خود را كشيد آن قدر به آن سرزد تا ساكت شد.
مرحوم مقرم مي‌نويسد: موقعي كه فرستاده پادشاه روم به يزيد پرخاش نمود و عمل جنايت بار او را محكوم ساخت و يزيد امر به قتل او داد سرمقدس به صداي بلند به سخن آمد و خواند لا حول ولا قوه الا بالله.
نيز مي‌نويسد: آن سرمقدس را بردرخت نصب نمودند مردم دورش جمع شدند، ديدند نوري از آن سر ظاهر است و اين آيه را مي‌خواند و سيعلم الذين ظلمو اي منقلب ينقلبون يعني به زودي آنان كه ظلم كردند خواهند دانست كه به كدام مكان بازخواهند گشت كه آن دوزخ است.
ارتباط امام حسين(ع) با هوا و فضا
خداي بخشنده از ميان آفريده‌ها و پديده‌هاي جهان خلقت ، برترين و زيباترين آنها را به امام حسين(ع) عنايت كرده است كه هوا و فضا يكي از اين مخلوقات است.
خداي متعال از اين دو نعمت ارزنده بهترين‌ها را به امام حسين(ع) عطا فرمود. از قبر شريف آن حضرت تا آسمان برافراشته، بلكه از محل حائر حسيني تا آسمان ويژگي هايي قرار داده كه به شرح ذيل مي‌باشد.
1- آنجا را محل رفت و آمد فرشتگان و جايگاه ترفيع اعمال شايسته زائرانش قرار داد و فرشته‌اي به نام اسماعيل موكل بر هواست كه هر روز در اطراف حائر حسيني حاضر مي شود و از فرشتگان آن مقام در مورد زائران حضرتش سوال مي كند.
2- آنجا را مسير صعود كارهاي شايسته‌اي ساخت كه همانندش از هيچ نقطه ديگر زمين به آسمان، بالا نخواهد رفت.
3- آنجا را فرودگاه و محل نزول رحمت خاص خود ساخت كه همانندش در هيچ نقطه ديگري يافت نمي‌شود.
4- آنجا را محل بالا رفتن خيرات و بركات اهل زمين براي اهل آسمان، و معراج فرشتگان قرار داد
جواز لعن بر معاويه
عين الائمه روايت مي‌كند كه به ده دليل، لعن بر معاويه رواست :
1- خروج او از اطاعت اميرالمؤمنين علي (ع)
2- شمشير كشيدن او بر روي اميرالمؤمنين علي(ع)
3- غصب كردن حق حضرت اميرالمؤمنين علي(ع)
4- انكار اهل بيت
5- خود را مستحق امامت شناختن
6- كتمان فضل اميرالمومنين علي(ع)
7- جسارت به اميرالمؤمنين علي بر سر منبرها
8- بهتان برآن سرور نهادن به خون عثمان
9- ولایت بر امت را به یزید کافر دادن
10- قتل حسن بن علي و وصيت كردن به قتل امام حسين(ع).
